- Lykilorð:
- Eignaspjöll
- Þjófnaður
D Ó M U R
Héraðsdóms
Reykjaness 10. apríl 2019 í máli nr. S-629/2018:
Ákæruvaldið
(Katrín Hilmarsdóttir saksóknarfulltrúi)
gegn
Y
Z
(Jóhannes Albert Kristbjörnsson lögmaður)
Þ
(Brynjólfur Eyvindsson lögmaður)
Mál
þetta, sem dómtekið var þann 21. mars síðastliðinn var höfðað með ákæru
héraðssaksóknara, dags. 6. desember 2018 á hendur:
„Y, kennitala 000000-0000,
[...],
X [...],
Z, kennitala 000000-0000,
[...], og
Þ, kennitala 000000-0000,
[...],
fyrir neðangreind hegningarlagabrot aðfaranótt sunnudagsins 8. maí 2016
sem hér greinir:
I.
Á hendur Y og Þ fyrir þjófnað og eignaspjöll, með því að hafa í félagi
brotist inn í gróðrarstöðina Glitbrá að [...], Sandgerði, með því að brjóta
gler í hurð og á suðurhlið hússins, og stolið þaðan kókómjólk og kexi að
óþekktu verðmæti.
Telst þetta varða við 1. mgr. 244. og 1. mgr. 257. gr. almennra
hegningarlaga nr. 19/1940.
II.
Á hendur Y og Þ fyrir þjófnað, með því að hafa í félagi brotist inn í
áhaldahús Sandgerðisbæjar að [...], Sandgerði, og stolið þaðan slökkvitæki að
óþekktu verðmæti.
Telst þetta varða við 1. mgr. 244. gr. almennra hegningarlaga.
III.
Á hendur X og Þ fyrir þjófnað og eignaspjöll, með því að hafa í félagi
brotist inn í fiskvinnsluna Nesfisk að [...], Garði, með því að brjóta glugga á
suðvesturhlið hússins, valdið skemmdum innandyra á tveimur kaffibrúsum, síma, stól,
kaffivél, tveimur kæliskápum, tveimur örbylgjuofnum, stjórnborði loftpressu,
hurð, stimpilklukku, borði, eldhúsinnréttingu, hitablásara, þvottavél, skáp,
hillu, rafmagnstöflu og búsáhöldum, en áætlað tjón af eignaspjöllunum nam yfir
1,5 milljón króna, og með því að hafa stolið þaðan exi og mótorhjólahjálmi að
óþekktu verðmæti.
Telst þetta varða við 1. mgr. 244. gr. og 2. mgr., sbr. 1. mgr. 257.
gr. almennra hegningarlaga.
IV.
Á hendur X, Z og Þ fyrir tilraun til þjófnaðar með því að hafa í félagi
brotist inn í áhaldaskúr Sandgerðisbæjar við [...], Sandgerði, í því skyni að
stela þaðan bensíni, og að auki á hendur X fyrir brennu og eignaspjöll með því
að hafa hellt bensíni á tjalddúk sem geymdur var í skúrnum, borið eld að og
valdið með því eldsvoða sem hafði í för með sér almannahættu og yfirgripsmikla
eyðingu á eignum Sandgerðisbæjar, en áhaldaskúrinn og allir þeir munir sem í
honum voru geymdir eyðilögðust og nam áætlað tjón af brunanum tæpum 20
milljónum króna.
Telst háttsemi ákærðu allra varða við 1. mgr. 244. gr., sbr. 1. mgr.
20. gr. almennra hegningarlaga og háttsemi X að auki við 2. mgr., sbr. 1. mgr.
164. gr. og 2. mgr., sbr. 1. mgr. 257. gr. sömu laga.“
Við þingfestingu málsins, þann 11.
febrúar sl., þá játaði ákærði Y brot sín samkvæmt ákæruliðum I-II og ákærði Z
játaði þá brot sín samkvæmt ákærulið IV. Ákærði X játaði þá einungis innbrot
varðandi ákærulið III, en neitar þjófnaði, en varðandi ákærulið IV kvaðst hann
viðurkenna tilraun til þjófnaðar en neitaði því að hafa orðið valdur að brennu
og eignarspjöllum. Í þinghaldi 21. mars sl. játaði síðan ákærði Þ þá háttsemi
sem honum er gefin að sök í ákæru.
Í
ljósi framangreinds, það er þess að allir hinir ákærðu utan X höfðu þá játað
skýlaust þau brot sem lýst er á hendur þeim í ákæru, þá ákvað dómari að með
vísan til 2. mgr. 169. gr. laga nr. 88/2008 að skilja málið í sundur, þannig að
þáttur X yrði dæmdur sérstaklega, og fékk mál hans þá númerið S-232/19, og
sætti þessi háttur við áframhaldandi meðferð máls ekki andmælum af hálfu
málsaðila.
Með
því að hinir ákærðu er eftir standa þá í málinu, þeir Y, Z og Þ, hafa því allir
játað brot sín í ákæru skýlaust og dómari telur ekki ástæður til að draga
játningar þeirra í efa, um að þær séu sannleikanum samkvæmar, er ákveðið að
fara með mál þeirra samkvæmt 164. gr. laga um meðferð sakamála og var það því
tekið til dóms án frekari sönnunarfærslu eftir að sækjanda og verjendum og
ákærðu hafði verið gefin kostur á því að tjá sig um lagaatriði og ákvörðun
viðurlaga.
Af
hálfu ákæruvaldsins er þess krafist að ákærðu verði dæmdir til refsingar og til
greiðslu alls sakarkostnaðar að jöfnu. Af hálfu ákærðu er krafist vægustu
refsingar sem lög leyfa auk þess sem skipaðir verjendur krefjast
málsvarnarlauna sér til handa.
Ákærði
Þ hefur skýlaust játað brot sín, sbr. ákæruliðir I, II, III og IV. Sannað er
með játningu ákærða og öðrum gögnum málsins að ákærði er sekur um þá háttsemi
sem honum er gefin að sök og eru brot hans rétt heimfærð til refsiákvæða í
ákæru. Ákærði Þ er fæddur í [...] og hefur samkvæmt sakarvottorði, dags. 3.
desember 2018, til þessa ekki gerst sekur um nein afbrot.
Fyrir
liggur að ákærði Þ á hlut að máli í brotum sem lýst er í öllum framangreindum
liðum ákæru. Samkvæmt framansögðu þykir hæfileg refsing ákærða Þ fyrir umrædd
brot hans vera fangelsi í 5 mánuði, en fresta skal fullnustu refsingar og falli
hún niður að liðnum tveimur árum frá uppkvaðningu dóms þessa haldi ákærði
almennt skilorð 57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 4. gr. laga
nr. 22/1955. Þá verður Þ dæmdur til að greiða hluta sakarkostnaðar sem og
málsvarnarlaun skipaðs verjanda síns, eins og í dómsorði greinir.
Ákærði Y hefur skýlaust játað brot
sín, sbr. ákæruliðir I og II. Sannað er með játningu ákærða og öðrum gögnum
málsins að ákærði er sekur um þá háttsemi sem honum er gefin að sök og eru brot
hans rétt heimfærð til refsiákvæða í ákæru. Ákærði Y er fæddur í [...] og hefur
samkvæmt sakarvottorði, dags. 3. desember 2018, til þessa ekki gerst sekur um
nein afbrot.
Fyrir liggur að af hálfu
ákæruvaldsins er með hliðsjón af ungum aldri ákærða Y, skýlausri játningu hans
og hreinum sakarferli, lagt til að honum verði nú aðeins gerð refsing í formi
fésektar. Samkvæmt framansögðu þá þykir hæfileg refsing ákærða Y fyrir umrædd
brot hans vera hæfilega ákveðin sekt að fjárhæð 250.000 krónur, sem renni til
ríkissjóðs og greiðist innan fjögurra vikna frá birtingu dóms þessa, en ákærði
sæti ella vararefsingu fangelsi í 18 daga. Þá verður Y og dæmdur til þess að
greiða tiltekinn hluta sakarkostnaðar eins og í dómsorði greinir.
Ákærði Z hefur skýlaust játað brot
sitt, sbr. ákæruliður IV. Sannað er með játningu ákærða og öðrum gögnum málsins
að ákærði er sekur um þá háttsemi sem honum er gefin að sök og eru brot hans
rétt heimfærð til refsiákvæða í ákæru. Ákærði Z er fæddur í [...] og hefur hann
samkvæmt sakarvottorði, dags. 3. desember 2018, til þessa ekki gerst sekur nein
um afbrot.
Fyrir liggur að af hálfu
ákæruvaldsins er með hliðsjón af ungum aldri ákærða Z, skýlausri játningu hans sem og
hreinum sakarferli, auk takmarkaðs hlutar hans í því broti sem hann hefur þó
gerst sekur um, fallist á þau sjónarmið verjanda hans að ákærða verði að sinni
ekki gerð sérstök refsing, sbr. 2. og 5. töluliður 1. mgr. 74. gr. alm. hgl. Er
af hálfu dómsins fallist á þessi sjónarmið hvað ákærða varðar, en honum verður
þó gert að greiða tiltekinn hluta sakarkostnaðar sem og einnig málsvarnarlaun
skipaðs verjanda síns, eins og hér í dómsorði greinir.
Af hálfu ákæruvaldsins flutti málið
Katrín Hilmarsdóttir saksóknarfulltrúi.
Pétur
Dam Leifsson héraðsdómari kveður upp dóm þennan.
D ó m s o r ð :
Ákærði Þ greiði
málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns Brynjólfs Eyvindssonar lögmanns, 150.000
krónur og 28.529 krónur í annan sakarkostnað.
Ákærði, Y, greiði sekt að fjárhæð
250.000 krónur, sem renni til ríkissjóðs og greiðist innan fjögurra vikna frá
birtingu dóms þessa, en ákærði sæti ella sem vararefsingu fangelsi í 18 daga.
Ákærði Y greiði einnig 28.528 krónur
í sakarkostnað.
Frestað er ákvörðun refsingar
varðandi Z og falli hún niður að
liðnum tveimur árum frá uppkvaðningu dóms þessa haldi ákærði almennt skilorð
57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 4. gr. laga nr. 22/1955.
Ákærði
Z greiði málsvarnarlaun skipaðs verjanda síns, Jóhannesar Alberts
Kristbjörnssonar lögmanns, 150.000 krónur, auk 28.528 króna vegna annars
sakarkostnaðar.
Pétur
Dam Leifsson