Stefndi bar skaðabótaábyrgð á tjóni sem stefnandi varð fyrir þegar veggskápur féll ofan á hana á vinnustað hennar. Fallist var að miða bætur við 2. mgr. 7. gr. skaðabótalaga nr. 50/1993, en aðalkrafa í stefnu var lækkuð þar sem ekki var að öllu leyti fallist á útreikninga kröfunnar.
A höfðaði mál á hendur tryggingafélagi og krafðist viðurkenningar á rétti á fébótagreiðslu á grundvelli laga nr. 111/2000 um sjúklingatryggingu vegna sjúkdómsmeðferðar sem B lýtalæknir framkvæmdi á árinu 2007 og fólst í ísetningu PIP brjóstapúða. Tryggingafélagið var sýknað þar sem ekki þótti sýnt fram á að B hefði gert mistök í skilningi laganna og þá var ósannað að tjón A mætti rekja til galla í brjóstapúðunum.
Ákærði var sakfelldur fyrir að hafa margítrekað eða í alls fimm skipti ekið sviptur ökurétti, þar af í tvígang einnig undir áhrifum áfengis- og/eða ávana- og fíkniefna. Var hann dæmdur til að sæta fangelsi í 9 mánuði.
Fallist var á fjárkröfu stefnanda í innheimtumáli vegna sölu á öryggismyndavélabúnaði, en stefnda lánaðist ekki sönnun þess að búnaðurinn hafi verið gallaður.
Ákærði sakfelldur fyrir að aka í fjögur skipti undir áhrifum ávana- og fíkniefna og fyrir fíkniefnalagabrot. Var honum gert að sæta fangelsi í 30 daga, skilorðsbundið í tvö ár, auk þess sem hann var sviptur ökurétti í 5 ár.
Ákærði var fundinn sekur um ítrekaðan akstur undir áhrifum fíkniefna, sem og önnur umferðarlagabrot. Var honum gert að sæta fangelsi í 45 daga, auk þess sem hann var sviptur ökurétti ævilangt.