Nýir dómar

Ákærði sakfelldur fyrir umferðarlagabrot.

Ákærði sakfelldur fyrir brot í nánu sambandi og barnaverndarlagabrot. Hann játaði brot sitt skýlaust.

Ákærði sakfelldur fyrir nauðgun.nbsp;

Ákærða sakfelld fyrir umferðar- og fíkniefnalagabrot.

p br/ppKröfu stefnanda um riftun á tiltekinni ráðstöfun með vísan til 141. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. var hafnað þar sem ekki var uppfyllt það grunnskilyrði að um ótilhlýðilega ráðstöfun hefði verið að ræða sem hefði verið stefnda til hagsbóta á kostnað annarra kröfuhafa, leitt til þess að eignir stefnanda voru ekki til reiðu til fullnustu kröfuhöfum eða leitt til skuldaaukningar kröfuhöfum til tjóns. Fjárkröfur stefnanda komu því ekki til nánari skoðunar. Samkvæmt þessu var stefndi sýknaður af kröfum stefnanda. /ppbr/p

<p> <br></p><p align="left"><i>Deilt um kröfu stefnanda um viðurkenningu<a name="_Hlk44410684">&nbsp;</a>á skaðabótaábyrgð stefndu vegna líkamstjóns sem hann varð fyrir þegar sjálfvirk rafmagnshurð lokaðist á hann.</i><i></i></p><p><br></p><p align="left"><i>&nbsp;</i></p><p><br></p>

p br/ppTalin voru efni til að lækka stjórnvaldssekt S vegna brots fyrirtækisins gegn 5. mgr. 45. gr. laga nr. 38/2011 með vísan til þess að utan ákvæðisins hefði fallið sú háttsemi fyrirtækisins að dreifa efni úr efnisveitu sinni aðeins í gegnum eigin fjölmiðlaveitu og eigin IPTV-sjónvarpskerfi. Á hinn bóginn þóttu aðgerðir S í þá átt, að viðskiptamenn hans gætu einungis miðlað efni af efnisveitunni á fjarskiptaneti dótturfélagsins M, fela í sér bersýnilegt, alvarlegt og viðvarandi brot gegn fyrrnefndu ákvæði. /ppbr/p

p br/ppÍ málinu er ekki deilt um bótaskyldu vegna umrædds umferðarslyss og gengiðnbsp; var frá greiðslum vegna líkamstjóns, heldur er aðeins deilt um þá afstöðu stefnda VÍS að hafna greiðslu sjúkrakostnaðar vegna meðferðar sem stefnandi var í hjá kírópraktor í kjölfar slyssins, frá júlí 2018 fram í apríl 2019.nbsp; VÍS byggði á því í málinu að kostnaður vegna meðferðar hjá kírópraktor félli ekki undir sjúkrakostnað og byggir í meginatriðum á því að skilyrði 1. mgr. 1. gr. skaðabótalaga nr. 50/1993 séu ekki uppfyllt og að stefnandi hafi ekki sinnt tjónstakmörkunarskyldu sinni, sem sé grundvallarregla í skaðabóta- og vátryggingarétti. /ppbr/ppnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp; Fallist var á kröfur stefnanda þar sem í málinu liggur fyrir að heimilislæknir stefnanda vísaði honum til kírópraktors 11. júní 2018. Í vottorði læknis kemur fram að stefnandi hafi verið í meðferð hjá sjúkraþjálfara undanfarna mánuði vegna áverka sem hann hafði orðið fyrir í umferðarslysi 17. janúar 2018: „Þrálát óþægindi neðst í baki og hefur honum vegna þess verið ráðlagt að leita til kírópraktors.” Talið ernbsp; að það hafi verið læknisfræðilega ígrunduð ákvörðun af heimilislækni tjónþola að vísa honum í meðferð, engin önnur gögn eru í málinu sem segja að slíkt sé ekki læknisfræðilega réttmæt ákvörðun./ppbr/ppnbsp;/ppbr/p

p br/ppFallist var á skaðabótakröfu Ó og O vegna tjóns sem þau höfðu orðið fyrir af völdum mistaka starfsmanns umboðsmanns skuldara./ppbr/p

p br/ppHafnað var málsástæðum T og H um að íbúð sem þau keyptu af Þ og U hefði verið haldinn galla. Þá var ekki á það fallist að dráttur á tiltekinni greiðslu hefði helgast af atriðum á ábyrgð seljenda./ppbr/p

p br/ppTalið var að stefnandi ætti rétt til nokkurra bóta vegna þess hversu lengi hann sat í gæsluvarðhaldi, en í ljósi allra atvika og þess þáttar sem stefnandi átti sjálfur í því að honum var gert að sæta gæsluvarðhaldi, sem og með vísan til heimildar 2. málsl. 2. mgr. 246. gr. laga nr. 88/2008. þóttu þær hæfilega ákveðnar 800.000 krónur. Ekki var fallist á að stefnandi ætti rétt til bóta vegna annarra rannsóknaraðgerða lögreglu þar sem hann hefði sjálfur valdið eða stuðlað að þeim, sbr. 2. málsl. 2. mgr. 246. gr. laga nr. 88/2008./ppbr/p

p br/ppStefndi gerði samninga við lóðarhafa í Vogabyggð um þátttöku þeirra í kostnaði af uppbyggingu hverfisins með útgáfu skuldabréfs. Miðaðist greiðslan við stærð þeirra fasteigna sem heimilt var að reisa á hverri lóð samkvæmt nýju deiliskipulagi. Stefnandi keypti lóðaréttindi af einum viðsemjanda stefnda, m.a. með yfirtöku greiðsluskyldu samkvæmt skuldabréfinu. Hafnað var kröfu hans um endurgreiðslu þeirrar fjárhæðar á grundvelli reglna um endurgreiðslu oftekinna skatta. Ekki var fallist á málsástæður stefnanda sem byggðu á því að umdeild greiðsla væri skattur eða ígildi skatts, sem ekki ætti sér stoð í lögum. Niðurstaða dómsins var sú að greiðsluskyldan hvíldi á gagnkvæmum samningi og væri ekki skattur. Því var jafnframt hafnað að stefnda væri óheimilt að ráðstafa greiðslunni til lögbundinna verkefna sinna eða verkefna sem í lögum væri markaður sérstakur tekjustofn. Ennfremur var því hafnað að forsendur samningsákvæðisins byggði á ómálefnalegum eða ólögmætum sjónarmiðum sem og þeim málsástæðum að samningurinn bryti í bága við reglu stjórnsýsluréttar um jafnræði og meðalhóf./ppbr/ppnbsp;/ppbr/p

Ákærða sakfelld fyrir umferðar- og fíkniefnalagabrot.

Ákært fyrir kynferðisbrot gegn barni. Sýknað.

Ákærði sakfelldur fyrir brot gegn blygðunarsemi.

Ákærði sakfelldur fyrir umferðarlagabrot.

Ákærða sakfelld fyrir rangar sakargiftir og umferðarlagabrot.

pÁkærða sakfelld fyrir umferðarlagabrot.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;/p

Ákærði sakfelldur fyrir umferðarlagabrot.

Ákærði sakfelldur fyrir umferðar-, fíkniefna- og vopnalagabrot.

Ákærði sakfelldur fyrir líkamsárás.

Ákærði sakfelldur fyrir umferðar- og fíkniefnalagabrot.