Í málinu voru ákærðu KJ og KGJ sakfelldir fyrir innherjasvik. Þeir voru sýknaðir að hluta til. Var KJ dæmdur í 18 mánaða fangelsi en KGJ 3 ára og 6 mánaða fangelsi en með brotum sínum rauf hann skilorð eldri dóms. Ákærði KBJ var sakfelldur fyrir eftirfarandi hlutdeild í innherjasvikabroti KGJ og dæmdur í 4 mánaða skilorðsbundið fangelsi. Til samræmis við niðurstöðu málsins var fallist á upptökukröfur að hluta til en ósannað var að ákærði KJ hefði notið hagnaðar vegna tiltekinna brota.

Viðurkenndur var óskertur bótaréttur stefnanda úr sjúkratryggingu, sem vinnuveitandi hans hafði keypt hjá stefnda. Afleiðingar sjúkdóms stefnanda voru metnar af dómkvöddum matsmanni og komu þau sjúkdómseinkenni sem krafan tók til og metin voru fyrst fram á gildistíma vátryggingarinnar.

Fallist var á kröfu stefnenda um að ummæli stefnda sem birt voru í samhengi við umfjöllun fjölmiðla um að þeir væru kynferðisbrotamenn væru dæmd dauð og ómerk, enda hafði stefndi engin gögn fært fram um sannleiksgildi ummæla sinna. Þá var stefnda gert að greiða hvorum stefnenda 350.000 þúsund krónur í miskabætur.

Talið var að málatilbúnaður E væri á reiki um til hvaða orsaka hann ræki tjón sitt vegna samkeppnisbrota A, B, Í, L og V auk þess sem reifun E á samaðild stefndu væri ófullnægjandi. Þá var talið að brýnt hefði verið fyrir E að afla sér viðhlítandi sönnunar fyrir tjóni vegna brota A, B, Í, L og V. Voru annmarkar á málatilbúnaði E taldir svo verulegir að vísa bæri málinu sjálfkrafa frá dómi.

Ekki var fallist á að fyrning hefði verið rofin vegna láns sem V taldi sig hafa veitt syni sínum, H, á árinu 2005. Var H því sýknaður af endurgreiðslukröfu V vegna kröfu á grundvelli hugsanlegs lánssamnings. Hins vegar var talið að H hefði ekki tekist sönnun þess að hann hefði í öllum tilvikum innt af hendi greiðslur samkvæmt skriflegum samningi við V á árinu 2010 um mánaðarlegar greiðslur til hans.

Ágreiningur um forkaupsrétt.

Með því að birta, án frekari rannsóknar og án þess að leitast við að afla sjónarmiða A og B eða annarra sem skýrt gátu málið frá þeirra sjónarhóli, sögusagnir um kynferðisbrot þeirra var talið að starfsmenn netmiðilins H hefðu bersýnilega brugðist skyldu um hlutlægni og nákvæmni í fréttaflutningi. Var fallist á kröfu A og B um ómerkingu tiltekinna ummæla og miskabætur úr hendi X, sem var ritstjóri netmiðilsins. Hins vegar var X sýknaður af kröfum vegna annarra ummæla sem að meginstefnu höfðu falið í sér endursögn frétta sem birtar höfðu verið á öðrum vettvangi.

Ákærði var fundinn sekur um umferðarlagabrot, þar á meðal akstur sviptur ökurétti og undir áhrifum fíkniefna. Að virtum sakaferli ákærða var honum gert að sæta fangelsi í sex mánuði, hann sviptur ökurétti ævilangt auk þess sem bifreið hann var gerð upptæk.