Afsal fyrir fasteign dæmt ógilt þar sem skriflegt samþykki maka lá ekki fyrir, sbr. 1. mgr. 60. gr. og 1. mgr. 64. gr. hjúskaparlaga.

C var dæmd til að greiða fyrrum eiginmanni sínum A 480.500 krónur í miska- og skaðabætur, að viðbættum vöxtum, vegna dreifingar á nektarmyndum af honum og B með tölvupósti til tveggja nafngreindra kvenna. Jafnframt var C dæmd til greiðslu málskostnaðar. Áður höfðu C og B gert dómsátt um greiðslu 680.000 króna í miskabætur og vexti.

X var sakfelldur fyrir manndráp skv. 211. gr. almennra hegningarlaga og stórfellt brot í nánu sambandi skv. 1., sbr. 2. mgr. 218. gr. b sömu laga með því að hafa banað dóttur sinni A með hamri að Hraunhóli við Krýsuvíkurveg 15. september 2024. Jafnframt var X sakfelldur fyrir fíkniefnalagabrot. Refsing þótti hæfilega ákveðin 16 ára fangelsi og kemur þeiri refsingu til frádráttar gæsluvarðhald X frá 15. september 2024. Þá var X dæmdur til að greiða móður A miskabætur að fjárhæð 5.000.000 króna og 1.500.000 krónur í útfararkostnað.

Stefnandi, sem hafði verið sagt upp störfum hjá stefnda, krafðist bóta úr hendi stefnda á grundvelli skírteinistryggingar flugmanna. Reisti stefnandi kröfur sínar á því að vegna ADHD greiningar og lyfjameðferðar ef þeim sökum væri hann ófær um að starfa sem flugmaður og hefði vegna þessa verið synjað um útgáfu heilbrigðisvottorðs. Stefndi krafðist sýknu og reisti þá kröfu sína m.a. á því að stefnandi hefði starfað hjá stefnda í 18 ár án þess að ADHD einkenna hefði orðið vart. Fyrst eftir uppsögn hefði hann verið greindur með ADHD og væri greiningin verulegum annmörkum háð. Með vísan til m.a. niðurstöðu dómkvadds matsmanns var það mat dómsins að slíkir annmarkar hefðu verið á greiningarferli stefnanda að ekki yrði lagt til grundvallar að hann væri ófær um að starfa sem flugmaður í skilningi laga og reglugerða á sviði samgöngumála. Stefnandi hefði því ekki sýnt fram á að skilyrði til greiðslu bóta úr tryggingunni væru fyrir hendi. Var stefndi sýknaður af kröfum stefnanda.