Nýir dómar

Ákærði sakfelldur fyrir manndráp, tvær tilraunir til manndráps og eignaspjöll.

Mál þetta varðar uppgjör á verksamningi milli aðila, en lokareikningur vegna verksins var gefinn út í apríl 2023. Af gögnum málsins má ráða að stefndi hafi átti í viðvarandi greiðsluerfiðleikum sem hafi leitt til þess að stefnandi veitti ítrekað greiðslufresti. Skriflegt samkomulag komst hins vegar ekki á fyrr en stefnandi hafði sent innheimtuviðvörun í janúar 2024. Það samkomulag vanefndi stefndi og var samið um uppgjör að nýju, án þess að fjárhæðir væru nákvæmlega tilgreindar. Stefnandi sendi stefnda drög að stefnu þar sem stefnukrafan var sundurliðuð. Stefndi gerði engar athugasemdir við forsendur útreikninga stefnanda að öðru leyti en því að ekki væri að öllu leyti tekið tillit til innborgana. Stefndi greiddi síðan eftirstöðar án dráttarvaxta og kostnaðar að teknu tilliti til innborgana. Fallist var á að stefnandi hefði geta krafist íslenskra dráttarvaxta af upphæðinni og því hafnað að útgáfa stefnunnar hefði verið þarflaus. Var stefnda gert að greiða stefnukröfuna auk dráttarvaxta og málskostnað. Sama dag og málið var dómtekið var bú stefnda tekið til gjaldþrotaskipta og var málið endurupptekið þar sem þrotabúið tók við aðildinni.

Ákærði var sakfelldur fyrir umferðar-, fíkniefna- og vopnalagabrot. Var honum gert að sæta fangelsi í 13 mánuði ásmt því að áréttuð var ævilöng svipting ökuréttinda.

Stefnandi höfðaði mál á hendur stefndu til innheimtu greiðslu fyrir tiltekið verk sem sneri að viðhaldi á fasteign. Annar stefndu var eigandi fasteignarinnar og hinn fyrirsvarsmaður félags sem samið hafði verið um að skyldi hafa milligöngu um greiðslur vegna verksins. Bú þess félags var síðar tekið til gjaldþrotaskipta án þess að stefnanda tækist að innheimta kröfuna úr hendi þess, þrátt fyrir að greiðsluskylda félagsins gagnvart stefnanda hefði verið staðfest með dómi. Kröfum stefnanda á hendur fyrirsvarsmanni félagsins var vísað frá dómi þar sem stefnandi þótti ekki hafa reifað nægilega á hvaða grundvelli fyrirsvarsmaðurinn ætti að bera persónulega ábyrgð á greiðslu kröfunnar. Fallist var á kröfu stefnanda á hendur eiganda fasteignarinnar, m.a. á þeim grundvelli að sýnt þótti að verkið hefði verið unnið í þágu hans þótt samið hefði verið um milligöngu áðurnefnds félags um greiðslur.

Stefndi, íslenska ríkið, sýknað af skaðabótakröfu stefnanda. Stefnandi krafðist bóta vegna tjóns sem hann kvaðst hafa orðið fyrir vegna ólögmætrar málsmeðferðar stjórnvalds á afgreiðslu umsóknar hans um byggðakvóta.

Ákærði sýknaður af kynferðisbroti.

Ákærði sakfelldur fyrir fíkniefnlagabrot og dæmdur í 60 daga fangelsi, skilorðsbundið til tveggja ára.

Dómkröfum stefnenda um að felldir yrðu úr gildi úrskurðir kærunefndar útlendingamála vegna umsókna þeirra um alþjóðlega vernd hér á landi var hafnað. Vísað var frá dómi kröfum þeirra um að ákvarðanir Útlendingastofnunar sama efnis yrðu felldar úr gildi.

Ákærði var sakfelldur fyrir umferðarlagabrot og dæmdur í 5 mánaða fangelsi.

Stefnandi krafðist viðurkenningar á bótaskyldu hins stefnda vátryggingafélags vegna ætlað tjóns af völdum þess að vatnslögn sprakk í frosti og vatn flæddi um fasteign stefnanda. Talið var ósannað að hið ætlaða tjón hefði orsakast af saknæmri háttsemi starfsmanna veitustofnunar sem var með ábyrgðartryggingu hjá stefnda. Stefndi var því sýknaður af kröfum stefnanda.

Kröfu stefnanda um bætur vegna brottvísunar úr flugvél hafnað.

Ákærði var sakfelldur fyrir ræktun kannabisplantna

Stefnandi krafðist ómerkingar tiltekinna ummæla stefndu og miskabóta úr hendi hennar. Stefnda hafði viðhaft ummæli sín á Facebook-síðu fjölmiðils í tengslum við frétt sem þar var deilt og varðaði viðbrögð stefnanda við ásökunum sem hafðar höfðu verið uppi á hendur honum. Stefnda bar ummæli sín fram í formi spurningar til manns sem einnig hafði tjáð sig á sama umræðuþræði. Talið var að stefnda hefði ekki fortakslaust gefið til kynna með ummælunum að stefnandi hefði gerst sekur um refsiverða háttsemi. Ummælin hefðu falið í sér gildisdóm sem hefði átt sér stoð í almennri umræðu og ásökunum sem áður höfðu verið hafðar uppi á hendur stefnanda. Þá var litið til þess að stefnandi er þjóðþekktur maður sem hafði sjálfur tjáð sig opinberlega um þær ásakanir sem hann hafði sætt og þannig stuðlað að frekari umræðu um þær. Að teknu tilliti til þessara atriða, og annarra sem greinir í dómnum, var stefnda sýknuð af kröfum stefnanda.

Viðurkennt var að vinnuveitandi bæri skaðabótaábyrgð á tjóni stefnanda en stefnandi talinn hafa sýnt af sér stórkostlegt gáleysi og gert að bera tjón sitt að hluta til sjálfur.

Aðalstefnendur kröfðu gagnstefnendur um eftirstöðvar greiðslna samkvæmt kaupsamningum um fasteignir í tilteknu húsi. Gagnstefnendur báru fyrir sig að fasteignirnar hefðu verið haldnar göllum. Talið var að hinir meintu gallar rýrðu ekki verðmæti eignanna svo nokkru næmi í skilningi 18. gr. laga nr. 40/2002 um fasteignakaup. Aftur á móti var talið að upplýsingagjöf seljenda hefði að nokkru leyti verið áfátt hvað varðaði drenlögn við húsið og ástand burðarvirkis. Því var fallist á gagnkröfur gagnstefnenda að hluta til.

Stefnandi lenti í stimpingum við andyri í stigagangi á heimili sínu við fyrri barnsmóður sína. Hún kallaði til lögreglu vegna atviksins og svaraði fyrirspurn lögreglu um að hann væri hugsanlega með skotvopn á heimilinu, en hún hafði áður kært hann fyrir að hafa beint því að sér. Lögreglumenn ásamt sérsveitarmönnum fóru á vettvang og var stefnandi handtekinn fyrir utan heimili sitt, settur í handjárn og færður í lögreglubifreið á meðan lögreglumenn leituðu að skotvopni á heimili hans þar sem sambýliskona hans var ásamt tveimur litlum börnum sem voru sofandi. Leitinni var haldið áfram eftir að stefnandi upplýsti að skotvopnið væri geymt annars staðar. Frelsissvipting stefnanda stóð í 47 mínútur. Fallist var á að þrátt fyrir að stefnandi hefði stuðlað að handtökunni hefði meðalhófs ekki verið gætt við handtökuna. Stefnandi lagði fram matsgerð þar sem fram kom að hann byggi við veruleg einkenni áfallastreitu og var varanleg örorka hans metin 15%. Þegar horft var til skammvinnrar frelsissviptingar sem stefnandi stuðlaði að nokkru leyti sjálfur að, væntinga hans sjálfs um handtökuna, undirliggjandi heilsufar og vinnusögu fyrir atvikið, svo og ólíkrar niðurstöðu ýmissa heilsugæsluaðila varðandi áfallastreituröskun, einkum sérhæfðs geðteymis, var ekki fallst á að sýnt væri fram á orsakatengsl þess að ekki var gætt meðalhófs við handtökuna og að varanleg örorka stefnanda væri sennileg afleiðing þess. Hins vegar var talið að stefnandi ætt rétt á miskabótum vegna þess að meðalhófs var ekki gætt auk þess sem ótvírætt samþykki lá ekki fyrir húsleitinni.

Ákærða var sakfelld fyrir brot gegn valdstjórninni.

Ákærði var sakfelldur fyrir brot gegn lögum um ávana- og fíkniefnum og umferðarlögum. Var honum gert að sæta fangelsi í 60 daga ásamt því að vera sviptur ökuréttindum ævilangt.

Ákærði var sakfelldur fyrir nauðgun og stórfellt brot í nánu sambandi.

Ákærði sakfelldur fyrir stórfellt fíkniefnalagabrot og dæmdur í 15 mánaða fangelsi.

Ákærði sakfelldur fyrir sérlega hættulega líkamsárás. Hann játaði brot sitt skýlaust. Refsimildandi sjónarmið.

Ákærðu sakfelldir fyrir hylmingu, en sýknaðir að hluta og dæmdir í 10 mánaða fangelsi, skilorðsbundið að hluta.